КАКО ИЗГЛЕДА И КАКО СЕ ЧУВСТВУВА ЛИЧНОСТА КОЈА СТРАДА ОД ДЕПРЕСИЈА?

Основна карактеристика на оваа болест е ниско, депресивно расположение, губење на чувството на задоволство, губење на енергијата, чувство на страв без некоја посебна причина(анксиозност), чувство на вина, неможност да се види никаква перспектива, безизлезност, губење на волјата на живот, размислување на самоубиство, па дури и обид за самоубиство. Исто така промена во размислувањето, исхраната и сонот.

1. Какво е расположението?

Депресивните личности се тажни и безнадежни. Луѓето кои страдаат од оваа состојба го губат задоволството во активностите во кои претходно уживале. Има многу голема разлика од дерпресијата и тагата. Депресивните луѓе чувствуваат длабоко патење и емоционална болка. Некои депресивни луѓе можат да бидат полесно иратибилни, нервозни и анксиозни од колку тажни. Карактеристично за нив е што не гледаат можност за подобрување, иако многумина од нив поради карактеристиките на болеста поминале низ таа фаза на подобрување и повторно влошување.

Самото лице дава чувство на болка. Најчесто без солзи, но некои и плачат, возбудени и исплашени се поради својата состојба. Речиси половина негираат дека се депресивни, па најчесто се доведени на психолог/психијатар од најблиските. Типични се и дневни варијации на депресивното расположение, па некои се чувствуваат повеќе депресивно во одредеден период од денот.

Депресијата многу често ( во повеќето случаеви) доаѓа заедно со анксиозноста, злоупотреба на алкохол и дроги. Понекогаш доминираат и физички симптоми, а тоа е најчесто кај повозрасните лица. Во најголемиот број случаеви лицето кое страда од депресија, страда и од анксиозност и лицето кое страда од анксиозност чувствува депресија, така што станува збор за дијагноза што и психијатрите најчесто ја даваат – депресивно-анксиозно нарушување.

2. Што е со телесните функции?

Лицата кои страдаат од депресија имаат промена во исхраната( зголемен или намален апетит). Исто така пореметувањето на сонот е доста често. Дури 80 % се жалат на неможноста за добар и квалитетен сон, неможност да заспијат и често будење во текот на ноќта. Всушност  лицата кои се будат повеќе пати во текот на ноќта, a потоа не можат лесно да заспијат, страдаат од најтежок облик на клиничка депресија.

Исто така депресивни луѓе често се жалат на хронична исцрпеност. Со тоа доаѓаат и потешкотии да ги завршат работните обрски и намалено либидо.

3. Каква е психомоториката?

Депресивните луѓе имаат намалена психомоторна спосoбност која се манифестира како успорено мислење и успорен говор и успорени движења. Способност за говорење и движење може да дојде до т.н состојба на депресивна летаргија кога пациентите се изолираат и одбиваат да разговараат. Но, пациентите можат да бидат и во состојба на т.н психоморона агитација, односно да бидат вознемирени, да не можат мирно да седат на едно место, да чувствуваат потреба постојано да се во движење.

4. Каква е концентрацијата?

Многу лица кои страдаат од депресија имаат намалена концентрација и намалена способност за размислување. Најчесто не можат да ги завршат секојдневните активности( на работа, во училиште, домашни обрски…). Дури кај некои се јавува и неможност да се сетат на вообичаните секојдневнивни обврски кои ги завршиле. Ова се случува почесто кај повозрасните лица.

5. Какви се тие психотични симптоми и кога се појавуваат во депресијата?

Во многу тешки случаи на депресија, некои можат да развијат и психотични симптоми како што се халуцинации или погрешни верувања кои немаат стварност во реалноста, лажни убедувања, заблуди настанати на нереална основа и нерационални размислувања. Кај депресивните луѓе ова се јавува многу ретко, а ако се јават најчесто се проследени со чувство на вина, грешност, безвредност и можат да бидат последица и од тешка телесна болест.

20.02.2021

Извор: plivazdravlje.hr

Подготвил: Бојан Велковски

ПАНДЕМИЈАТА ОД КОВИД-19 Е ПОСЕБНО ТЕШКА ЗА ДЕПРЕСИВНИТЕ ЛУЃЕ

Стравот од заразување, стравот од губење на работното место, изолацијата…се многу тешко подносливи. Депресивните луѓе често страдаат поради недоволното движење и интеракција со други луѓе.

Но, не се работи само за стравот од заразување од вирусот, строгите мерки против ширењето на пандемијата и „новата реалност” значат прекин на нормалниот живот кој трае веќе една година, тука спаѓаат и загриженоста за работното место, финански проблеми и неможноста да се видиме со роднините и пријателите.

Многумина се осеќаат изолирано и осамено, светот е застрашувачко мал и без задоволства, недостасуваат дружења, посетување на спортски и културни настани…

Она што за сите е тешко подносливо, за депресивните луѓе е застрашувачко. Истражувањата покажуваат дека тие не се плашат од заразување ништо повеќе од луѓето кои не страдаат од депресија(43% наспроти 42), но мерките за заштита и изолација ги погодуваат повеќе (74% наспорти 59%). Така депресивните луѓе двојно повеќе страдаат од немањето структура во секојдневнието.

Поголема депресија поради недоволно движење

Луѓето кои страдаат од депресија се исцрпени и без надеж. Изолирањето поради страв од зараза им овозможува да останат подолго во кревет и премногу да размислуваат, а тоа дополнително ја зголемува депресијата.

Истражувањата во Германија за време на карантинот и првото затворање од појавата на пандемијата покажуваат дека мерките за заштита тешко ги погодиле заболените од депресија.

Истражувањата покажуваат дека се чувствуваат осамено и изолирано (73% од луѓето кои страдаат од депресија спрема 34% од оние кои немаат депресија), дека премногу размислуваат ( 89% наспроти 41%), дека им недостасува внатрешен поттик ( 84% наспроти 39%), дека имаат нарушен сон (63% спрема 26%), дека се повлекле во себе (67% спрема 34%), дека се досадуваат ( 55% спрема 31%), дека се загрижени за своите работни места (41% спрема 28%), дека ги доживуваат другите луѓе побеобзирни отколку пред тоа ( 57% спрема 40%). Исто така во нивните семејства почесто има конфликти ( 43% спрема 18%)

Лоша медицинска грижа за луѓето кои страдаат од психички нарушувања поради пандемијата

Строгите мерки против ширењето на вирусот беа на штета и на лечењето со тоа што за време на карантинот оние кои што имаа потреба беа спречени да посетат психолог или психијатар. 56% од испитаниците во Германија одговориле дека нивното лекување се влошило и дека битни психотерапии кои требало да ги имаат им биле откажани.

Но,истото се случува и на сите подрачја на медицината. Луѓето прекасно одат на доктор поради страв од зараза, а и многу операции беа откажани годинава поради пандемијата.

Може ли лекувањето на далечина да го замени директниот разговор?

На луѓето кои страдаат од депресија и други психички нарушувања им треба директен разговор со психијатар или психотерапевт. Изминатава година тоа се одвиваше телефонски или преку некоја од онлајн платформите. Сепак тоа не може да го замени директниот разговор со стручно лице ( само на 44% им е доволна дигиталната психотерапија).

58% од испитаниците во Германија за време на првиот карантинот виделе и позитивни страни ( повеќе време со семејството, посвесно доживување на пролетта…), кај депресивните луѓе само една третина го доживеале истото чувство.

Но, сепак од целата ситуација со пандемијата од КОВИД-19 немаме само депресивни луѓе кои се во тешка состојба. Некои луѓе негативното го претвориле во позитивно и на некој начин виделе шанса во кризата. Пробале нешто ново или почнале повторно со некое старо хоби, или пак ги оживеале некои стари пријателства за да можат полесно да ја поднесат ситуацијата. Сепак едно е јасно, колку подолго трае пандемијата толку повеќе ќе се зголемува бројот на лица кои бараат психолошка или психијатриска помош.

01.02.2021

Извор: dw.com

Подготвил: Бојан Велковски